Dlaczego niektórzy upadają pod działaniem mocy Bożej?

W całej historii Kościoła możemy zaobserwować poruszenia Ducha Świętego, podczas których występowało zjawisko upadania pod mocą.
Połowa Nowego Testamentu została napisana przez apostoła Pawła, który w chwili spotkania Jezusa na drodze do Damaszku upadł na ziemię: Dz. 9,3-4.
Dzisiaj zjawisko ?upadania w Duchu? towarzyszy także służbie niektórych ewangelistów i kaznodziejów, zwłaszcza w czasie modlitwy.

Jezus powiedział, że głoszeniu ewangelii towarzyszyć będą ?znaki? i cuda. Działaniu mocy Bożej mogą towarzyszyć ?znaki i cuda?. Oczywiście, jeśli ktoś upadnie pod działaniem Bożej mocy, to nie jest żaden cud, jednak jest to jakiś ?znak?. Takim ?znakiem? mogą być również obce języki, jak pisze apostoł Paweł: ?Przeto mówienie językami to znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących..? 1 Kor 14,22

A oto wersety Słowa Bożego pokazujące, że ludzie upadali, gdy Bóg manifestował swoją obecność:

2 Kronik 5,14 ? ?(?) tak iż kapłani nie mogli tam ustać, aby pełnić swoją służbę, z powodu tego obłoku, gdyż świątynię Bożą napełniła chwała Pana?.

Jn 18,6 ? ?Gdy więc im rzekł: Ja jestem, cofnęli się i padli na ziemię?.

Obj 1,17 ? ?Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni?.

Mt 17,6 – ?A gdy to usłyszeli uczniowie, upadli na twarz swoją i zatrwożyli się bardzo?.

Dz. 9,3-4 ? ?I stało się w czasie drogi, że gdy się zbliżał do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba, a gdy padł na ziemię, usłyszał głos mówiący do niego: Saulu, Saulu, czemu mnie prześladujesz??.

Ez 3,23 ? ?Wstałem więc i wyszedłem na równinę, a oto stała tam chwała Pana taka, jak ta chwała, którą widziałem nad rzeką Kebar, i upadłem na twarz?.

Ez 44,4 ? ?Potem poprowadził mnie w kierunku bramy północnej przed front świątyni i spojrzałem, a oto chwała Pana wypełniała świątynię Pana i padłem na twarz?.

Biblia stwierdza wprost, że oni nie mogli ustać i upadli na ziemię, gdy objawiała się Boża obecność. Czytamy w tych wersetach, że niektórzy ?padli na twarz?, ale niektórzy ?cofnęli się i padli na ziemię? lub zwyczajnie – ?nie mogli tam ustać?. Kiedy czynili to z własnej woli, przejęci chwałą i obecnością Bożą, upadali świadomie i dobrowolnie na twarz (często czynimy to w modlitwie). Jednak czasem obecność Boża i jego namaszczenie może być tak mocne, że możemy być ?powaleni w Duchu? i  wtedy możemy upaść do przodu lub do tyłu.  Nie ma to większego znaczenia.
Czytamy w 2 Księdze Kronik 5,14 że ?oni nie mogli ustać?, gdy chwała Boża wypełniła świątynię. Mogli wiec upaść zarówno do przodu jak i do tyłu.
Musimy pozostawić to Bogu, dlaczego czasem ludzie upadają a czasem nie. Nie koncentrujemy się na zewnętrznych objawach, lecz na Bogu i Jego Słowie! Najważniejsza jest przemiana wewnętrzna człowieka ? jego serca i życia.

Obecność Boża jest uwalniana głównie przez wkładanie rąk. Gdy Bóg dotyka nas mocą swego Ducha wtedy możemy upaść do przodu lub do tyłu. Dzieje się to wtedy, gdy ktoś ?namaszczony? wkłada na nas ręce, a nawet bez wkładania rąk, gdy Bóg dotyka nas bezpośrednio.

Ta manifestacja Bożej mocy może przyjść nieraz bardzo łagodnie, ale czasem bardzo mocno i nie jesteśmy wtedy w stanie utrzymać się na nogach.

Czasem zdarza się, że ludzie upadają z własnej woli (bo chcą upaść). Czynią to z pobudek ?cielesnych?. Często są błędnie przekonani, że jeśli upadną, to coś więcej zyskają. Nie możemy jednak ?wylewać dziecka z kąpielą? i osądzać wszystko jako niepochodzące od Boga tylko dlatego, że ktoś reaguje ?cieleśnie?.

Co zatem się dzieje, gdy ludzie ?upadają w Duchu?? Czasami odczuwają wspaniały pokój, miłość, wytchnienie. Czasem dokonuje się zewnętrzne lub wewnętrzne uzdrowienie. Niektórzy mogą mieć wizje lub słowo od Pana dotyczące sytuacji, z którą On chce się rozprawić. Ludzie mogą tak ?odpoczywać? w Duchu kilka minut lub dłużej. Opinie ludzi, którzy doświadczyli tego fenomenu, zwykle są bardzo pozytywne.

Witold Kantorek